ببینید| نگاهی به جانشینان احتمالی پاپ فرانسیس
گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو: پس از درگذشت پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان، واتیکان وارد دوره‌ای شده که به‌طور رسمی «خالی بودن عرش پاپی» نامیده می‌شود؛ دوره‌ای که بین درگذشت پاپ پیشین و انتخاب پاپ جدید توسط مجمع کاردینال‌ها قرار دارد. این دوره همواره با گمانه‌زنی‌ها و تحلیل‌های فراوان درباره جانشین احتمالی پاپ همراه است. اکنون نگاه‌ها به سمت رم و مجمع مقدس دوخته شده تا مشخص شود چه کسی بر تخت پاپی تکیه خواهد زد.
در میان نامزدهای احتمالی برای این سمت مهم، کاردینال پیترو پارولین، دبیر دولت واتیکان، یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها به شمار می‌رود. او که اهل ایتالیاست، تجربه‌ای طولانی در دیپلماسی کلیسا دارد و از سال ۲۰۱۳ در جایگاهی فعالیت می‌کند که گاه از آن به عنوان «نخست‌وزیر واتیکان» یاد می‌شود. پارولین به دلیل شخصیت معتدل خود، گزینه‌ای میانه‌رو برای ایجاد تعادل میان جناح‌های محافظه‌کار و اصلاح‌طلب کلیسا شناخته می‌شود.
نامزد دیگر، کاردینال ماتیو زوپی، اسقف اعظم بولونیاست که به پاپ فرانسیس بسیار نزدیک بوده است. او که از سوی بسیاری به عنوان «کشیش خیابانی» شناخته می‌شود، تمرکز خود را بر فقرا و مهاجران گذاشته و چندان به تشریفات کلیسایی پایبند نیست. ارتباط نزدیک او با گروه‌های کاتولیکی فعال در حوزه صلح و عدالت اجتماعی، جایگاه ویژه‌ای برایش در میان کاتولیک‌ها ایجاد کرده است. پاپ فرانسیس حتی در دوران حیات خود، زوپی را به‌عنوان نماینده ویژه برای مأموریت صلح در اوکراین منصوب کرده بود.
در میان چهره‌های غیرایتالیایی، نام ژان-مارک اونل، اسقف اعظم مارسی از فرانسه نیز مطرح است. برخی در محافل کاتولیک محلی از او با عنوان «یوحنای بیست‌وچهارم» یاد می‌کنند، اشاره‌ای به شباهتش با پاپ یوحنای بیست‌وسوم. نزدیکی دیدگاه‌های او با پاپ فرانسیس، به‌ویژه در مسائل مهاجرت و گفت‌وگو با جهان اسلام، احتمال انتخاب او را افزایش داده است.
از مجارستان، کاردینال پیتر اردو یکی از محافظه‌کارترین چهره‌های کلیسا به شمار می‌آید. او که در سال ۲۰۰۳ توسط پاپ ژان پل دوم منصوب شده، مواضع سرسختانه‌ای در برابر برخی تغییرات اجتماعی داشته است؛ از جمله مخالفت با عشای ربانی برای کاتولیک‌های مطلقه و متأهل، و همچنین انتقاد شدید از پذیرش پناهجویان.
در آسیا نیز کاردینال لوئیس آنتونیو تاگل از فیلیپین، گزینه‌ای مطرح است که به‌دلیل تعهدش به عدالت اجتماعی، به «پاپ آسیایی» معروف شده. او پیش‌تر رئیس سازمان خیریه جهانی کاری‌تاس بود، اما پس از مطرح شدن اتهاماتی علیه این نهاد، از سوی پاپ فرانسیس از این سمت کنار گذاشته شد. با این حال، همچنان یکی از چهره‌های محبوب و تأثیرگذار در کلیسای جهانی به شمار می‌رود. در صورت انتخاب او، تاریخ کلیسا شاهد نخستین پاپ آسیایی خواهد بود.
از جمله دیگر نامزدهای احتمالی، اسقف اعظم بارسلونا نیز در فهرست مطرح‌ها قرار دارد. با این حال، انتخاب پاپ همواره با عنصر غافلگیری همراه بوده و تا زمانی که دود سفید از دودکش سیستین در رم برخیزد، نمی‌توان به‌طور قطعی در این‌باره اظهار نظر کرد.